الکترودهای جوش‌کاری

الکترود مفتولی فلزی است که دور تا دور آن پوشش فلاکس (flux coating) قرار دارد.

قطر الکترود برابر است با قطر مغزی آن. جنس روپوش الکترود معمولا از آهک، اکسید سدیم، سلولز، روتیل، آزبست، خاک رس و مواد دیگر تشکیل شده است.

مفتول فلزی پرکننده یا فیلر (filler) اتصال جوش را فراهم می‌کند.  پوشش فلاکس الکترود جوش‌کاری پنج کار مهم انجام می‌دهد:

• کمک به ثبات قوس الکتریکی
• ایجاد گاز محافظ (gaseous shield)
• ایجاد سرباره (slag) برای ایجاد امکان خنک شدن آرام جوش
• عمل به عنوان عایق (insulator)
• شناور شدن بر روی سطح

نگه‌داری از الکترود‌های جوش‌کاری:

• الکترودهای جوش‌کاری باید در مکان‌های گرم و خشک نگه‌داری شوند
• پوشش فلاکس از روی الکترود جدا نشود

دسته‌بندی الکترود‌ها:

الکترود‌های جوش‌کاری در حالت کلی به چهار دسته تقسیم می‌شوند:

گروه انجماد سریع (fast freezing group): الکترودهای جوش‌کاری انجماد سریع دارای سه خصلت اصلی هستند:

• سرباره (slag) بسیار کمی تولید می‌کنند
• قوس قوی ایجاد می‌کنند
• امکان استفاده در تمام موقعیت‌ها را دارند

الکترودهای جوش‌کاری که در این دسته قرار می‌گیرند، الکترودهای جوش‌کاری E6010 و الکترودهای جوش‌کاری E6011 هستند.

گروه انجماد پر شده (fill freeze group): الکترودهای جوش‌کاری انجماد پر شده دارای خصوصیات زیر هستند:

• فلاکس سنگین
• توانایی برای خارج کردن ساده سرباره (slag)
• توانایی ایجاد دانه‌هایی با ترکیب یک‌نواخت

الکترودهای جوش‌کاری معمول که در گروه پرکن انجماد قرار می‌گیرند الکترود‌های جوش‌کاری E6012 و E6013 و E7014 هستند.

گروه چسبان سریع (fast fit group): الکترودهای چسبان سریع دارای خواص زیر هستند:

• پوشش فلاکس بسیار سنگین بر روی سیم
• نرخ رسوب‌گذاری بسیار سریع

E6027 و E6028 دو الکترود پرکاربرد از گروه چسبان سریع هستند.

گروه کم هیدروژن (low hydrogen group): این گروه به این دلیل کم هیدروژن نامیده می‌شود که در فلاکس آن‌ها هیدروژن بسیار کمی یافته می‌شود. این الکترود جوش‌کاری را می‌توان برای فولاد‌های پرکربن استفاده کرد.

E7018 و E7028 دو الکترودی هستند که در گروه کم هیدروژن قرار دارند و برای فولادهای پرکربن مورد استفاده قرار می‌گیرند.

همچنین الکترود‌ها بر اساس نوع پوشش، جنس مفتول و ضخامت پوشش فلاکس دسته‌بندی می‌شوند.

 

دسته‌بندی الکترود‌ها بر اساس جنس مفتول:

• الکترود‌ با مفتول فولاد زنگ نزن
• الکترود با مفتول فولاد کم کربن
• الکترود‌ با مفتول نیکلی
• الکترود با مفتول آلومینیمی

 

دسته‌بندی الکترود‌ها بر اساس نوع پوشش فلاکس:

• الکترود با پوشش بازی یا قلیایی
• الکترود با پوشش روتیلی
• الکترود روتیلی با پودر آهن
• الکترود با پوشش سلولزی

 

دسته‌بندی الکترودها بر اساس ضخامت پوشش:

• الکترود با پوشش نازک
• الکترود با پوشش متوسط
• الکترود با پوشش ضخیم
• الکترود با پوشش خیلی ضخیم

شناسایی الکترودها:

الکترودها به دو روش شناسایی می‌شوند:

1. سیستم رنگ در ته مفتول با استفاده از مشخصات سازندگان الکترود

2. الکترود‌های جوش‌کاری معمولا از سیستم‌های شماره‌گذاری پیروی می‌کنند که به وسیله جامعه جوش آمریکا (Aerican Welding Society) یا AWS توسعه یافته‌اند. این شماره‌ها معمولا به همراه شماره سازنده بر روی جعبه الکترود جوش‌کاری قرار دارند.

سیستم شماره‌گذاری به روش AWS به صورت زیر می‌باشد:

حرف E نشان‌دهنده جوش‌کاری با قوس الکتریکی می‌باشد (بعضی از الکترودهای پوشش‌دار هستند که در جوش‌کاری اکسی‌استیلن از آن‌ها استفاده می‌شود مانند FC18)

دو رقم اول شماره شناسایی الکترود نشان‌گر مقاومت کششی بر حسب هزار پوند در اینچ مربع است (ممکن است شماره مشخصه 5 رقمی باشد که در این صورت 3 رقم به مقاومت کششی مربوط می‌شود)

رقم سوم نشان‌گر مکان جوش‌کاری است:

• 1=تمام مکان‌ها
• 2=مکان‌های جوش‌کاری افقی و صاف
• 3=تنها مکان‌های جوش‌کاری صاف (flat)

رقم چهارم نشان‌گر نوع پوشش فلاکس (flux coating) موجود روی الکترود جوش‌کاری است

مفتول‌های AWS در سایزهایی از"1/16 تا"5/16 ساخته می‌شوند. به عنوان مثال، مفتول جوش‌کاری (welding rod) که به صورت الکترود"1/8 E6011 مشخص می‌شود، الکترودی با قطر"1/8 می‌باشد.

سایز الکترود و آمپراژ مورد استفاده:

نوع پوشش الکترود ممکن است آمپراژ مصرفی را تحت تاثیر قرار دهد. در صورت امکان اطلاعات سازنده الکترودی که در حال استفاده هستید را چک کنید و از تنظیمات پیشنهادی آن‌ها استفاده نمایید. در هر صورت هرچه قطعه کار ضخیم‌تر باشد، جریان مورد نیاز بیش‌تر و الکترود مورد نیاز ضخیم‌تر خواهد بود.